Na de verhuizing van de tiny house is het tijd om het huis op de nieuwe plek goed stevig en recht neer te zetten. Dit kan nog een hele klus zijn. Wij hebben het nog maar één keer gedaan, dus hier onze ervaringen van die keer.

Ons tiny house is gebouwd op een Flemmix onderstel. De tiny house kan op de nieuwe plek stevig neergezet worden door met blokken het Flemmix onderstel te ondersteunen. Het idee is dat er geen (grote) druk meer op de wielen zit, zodat die niet achteruit gaan op de plek waar je staat. Er zitten ook vier stelvoetjes aan de tiny house. Die zijn bedoeld om tijdelijk even te gebruiken op een nieuwe plek, maar zijn niet sterk genoeg voor de langere duur.

Een van de zaken om op te letten is dat de tiny house recht komt te staan. Om dit voor elkaar te krijgen, ben je wel even bezig en heb je vooral veel verschillende maten blokken nodig. Dit omdat elke ondergrond weer heel anders is. Bij onze eerste plaatsing van de tiny house hebben we maar een paar maten blokken gebruikt, waardoor de tiny house iets afloopt richting de achterkant. Prima als je in bed daardoor iets hoger ligt met je hoofd, maar lastiger als je iets laat vallen (of water op de grond morst) en je dat vervolgens aan de andere kant van je huis moet opruimen. Of als het afwaswater uit het droogrek over je hele keukenblad loopt en dan aan de andere kant op de grond lekt (hier hebben we ook al een oplossing gevonden met een droogrek die het water opvangt en in de gootsteen laat lopen). Hoe recht het huis staat heeft ook invloed op hoe ramen of deuren open- of dichtvallen als je ze openzet.

Voor het ondersteunen van het onderstel hebben we grote stenen, bakstenen en hout gebruikt. Hout is handig omdat dit iets kan meeveren en is dus aan te raden als bovenste laag te gebruiken. De stenen en het hout moeten het onderstel ondersteunen op de plekken waar verticale dwarsverbindingen zitten. Als je daartussen zou ondersteunen heb je de kans dat de buizen omvormen.

We wisten niet goed hoe we het wilden aanpakken en zijn aan één zijkant begonnen deze op te krikken. Je hebt hiervoor bij voorkeur meerdere potkrikken nodig. Deze zijn erg sterk. Onze eerste redernering was om de lange stenen in de richting van de stang te leggen, zodat het onderstel over de hele lengte ondersteund zou worden. Dat hebben we dus aan die ene kant gedaan. Dat dit niet aan te raden is, kwamen we later achter. Zonder de stelvoetjes te gebruiken en met één potkrik gingen we aan de slag om de andere kant van het huis op te krikken. Dit ging niet goed. We moesten het huis vrij ver opkrikken om het recht te krijgen. Daarbij leunde het aan de ene kant op de stenen die in de lengte onder het onderstel lagen en aan de andere kant op de potkrik. De potkrik werd onstabiel en begon om te vallen. Met een harde klap viel de krik om en schoot de tiny house van de stenen aan de andere kant. Dan schrik je toch wel, als je een heel huis op je af ziet komen. Gelukkig liep het goed af en is niemand door het huis geraakt (en is het huis niet omgevallen).

Dat is dus niet de bedoeling. Hoe het dus wel aan te raden is, is om meerdere potkrikken en de stelpootjes te gebruiken om de tiny house tijdens het opkrikken te stabiliseren. En dan steeds de stang te ondersteunen met stenen en hout. Het is ook aan te raden lange stenen dwars op de stangen van het onderstel te plaatsen, waardoor de tiny house niet van de stenen kan afglijden.